Billijk Gelijkspel tegen Olsa Brakel (1-0)
Het was Olsa dat het best uit de startblokken schoot en binnen de eerste 5min tot driemaal toe levensgevaarlijk was, dit via de infiltrerende Habbas en Ndefe, met wie onze verdediging de hele namiddag hun handen vol werk had, en via enkele gevaarlijk indraaiende hoekschoppen ook, gedreven door de wind die in de eerste helft in ons nadeel blies!
Gelukkig waren onze doelman Maes en centraal verdediger Rogiers (die 2x op de lijn redde!) wél bij de pinken en kon erger voorkomen worden.
We noteerden voor Merelbeke enkel wat halve kansjes, via Verheyden in het eerste kwartier van de wedstrijd.
Vervolgens was het dan toch raak voor Olsa: opnieuw centraal een splijtende actie van de aalvlugge Ndefe, die er iedereen letterlijk afliep waardoor hij alleen voor Maes verscheen. Die redde in eerste instantie, maar in de rebound grabbelde hij naar bal en benen van de tegenstander, waardoor scheidsrechter Vitse niet anders kon dan de bal op de stip leggen.
De andere man van de wedstrijd bij Olsa, Habbas, stuurde Maes naar de verkeerde hoek en plaatste het leer in het midden van het doel.
Op dat moment, een verdiende voorsprong voor de bezoekers (0-1).
Naargelang de eerste helft vorderde, kwam Merelbeke gelukkig toch wat beter in de wedstrijd. Het was Falzone die tweemaal kon aanleggen vanop afstand, maar de bal ging, na knullig balverlies van Olsa achterin, ofwel onbesuisd hoog over ofwel even later gekraakt ver naast.
Merelbeke bleef echter aandringen en na enig geharrewar bij een hoekschop die niet weggewerkt raakte, kwam de bal met een gelukje voor de voeten van onze altijd klaarkijkende spits Binst, die er hoog in doel 1-1 van maakte.
Met deze wat gevleide tussenstand werd er gerust.
Gedragen door de wind, en deze keer wél in ons voordeel, kwam KFCM alvast beter uit de kleedkamer. Het bleef evenwel steeds uitkijken voor enkele gevaarlijke hoekschoppen van de tegenstander.
Maar de eerstvolgende 10 minuten waren toch vooral blauwgeel gekleurd.
Eerst was er een mooie infiltratie op snelheid van Verheyden, maar zijn schot, ietwat opgetild door de wind, zoefde net over.
Daarna was het Verkindere (man van de match aan Merelbeekse kant) die aan de andere kant hetzelfde in gedachten had, maar ook hier ging de bal met een vluchtschot net over de dwarsbalk.
Even later was het wederom de beurt aan Verheyden maar doelman Otte was niet iets vlugger op de bal.
Vervolgens terug dreiging van de thuisploeg, via de bedrijvige Ndefe die vanop links een loepzuivere voorzet afleverde op de knikker van Nelis, maar de bal rolde net naast het doelhout buiten.
Even later was het bijna prijs voor Merelbeke. Van Laere zette vanop rechts gemeten voor naar Binst, maar via een verdedigend been week de bal af naast doel.
Vervolgens kwam Merelbeke met de schrik weg toen Maes met een supersave de mogelijks winnende treffer van Olsa Brakel uit zijn doelvlak ranselde. Zoals zo vaak was Maes ook wederom onze rots in de branding.
Onze topscorer Binst had dan pech en moest met blessureleed (verrekking of erger nog met een spierscheur) vroegtijdig het veld verlaten (80min.). In zijn plaats kwam de heroptredende Bilal de laatste 10 minuten volmaken.
Tot slot, en terwijl de wedstrijd naar zijn einde kabbelde, noteerden we nog een ‘Maradonnaatje’ van Lievens, die ons met een ‘hand of God’ toch nog de overwinning wou schenken, maar even later tegen geel aankeek. Net voor affluiten zorgde een allerlaatste krachtinspanning van de zeer bedrijvige Verheyden voor de laatste Merelbeekse doelkans, maar doelman Otte redde opnieuw puik.
Beide partijen, die elk een helft konden claimen, konden zich tevreden stellen met het gelijkspel.
Op naar volgende week voor de streekderby op het veld van Dikkelvenne. De huidige ploeg in vorm (ze zetten nota bene een reeks van 25 op 30 neer) maar dit weekend verloren ze wel verrassend op Oudenaarde.
Het blijft toch een vreemde reeks, waarin Merelbeke nu de beste verdediging heeft, nadat Lokeren en Cercle Brugge elk 3 goals slikten!
Verslag
BENEDIKT BOONE
